بینش جدیدی درباره ی کاهش متابولیسم چربی با افزایش سن

25 ژوئن 2020 - دانشمندان مدتهاست كه از طریق مطالعات متعدد بر روی موشها، در مورد چگونگی تأثیر پیری بر بافت چربی انسان، در حال تحقیق هستند. اما اکنون برای اولین بار، محققان مؤسسه کارولینسکا در سوئد توانستند در یک مطالعه آینده نگر بر روی انسان، بینش جدیدی در مورد چگونگی کاهش متابولیسم لیپیدها توسط سلولهای چربی با افزایش سن ارائه دهند. این تحقیق در مجله Cell Metabolism  منتشر شده است.

با افزایش سن، تغییرات زیادی در اندامهای ما ایجاد می شود که بر عملکرد فیزیولوژیکی اندامها تأثیر می گذارد. مطالعات اولیه بر روی موش ها نشان داده است که ماکروفاژها در بافت چربی شروع به تخریب نورآدرنالین می کنند. نورآدرنالین هورمونی است که باعث تحریک لیپولیز (تجزیه لیپیدها) می شود. مدتها تصور می شد كه در انسان ها نیز مکانیسم مشابهی وجود دارد، اما این مطالعه ی جدید نشان داد كه تغییرات ناشی از سن در متابولیسم چربی در انسان بطور متفاوتی رخ می دهد. محققان دریافتند که به جای ماکروفاژها، که نوعی سلول ایمنی هستند، خود سلولهای چربی هستند که با افزایش سن، نورآدرنالین را تخریب می کنند.

دکتر Mikael Rydén ، مشاور ارشد و استاد تحقیقات بالینی و آزمایشگاهی بافت چربی در انستیتوی کارولینسکا و یکی از نویسندگان ارشد این مقاله می گوید: ما از این تفاوتی که بین حیوانات و انسانها وجود دارد، شگفت زده شدیم. مطالعات اولیه بر روی موشها صحیح بودند، اما انجام کارهای مشابه روی انسان دشوار بود زیرا ما به مطالعات آینده نگر برای بررسی همان افراد در طول زمان نیاز داشتیم.

ارتباط واضح با سن

پایه و اساس این پروژه سالها پیش گذاشته شد، زمانی که یک مطالعه ی مداخله ای در مورد رژیم غذایی بر روی زنان بین 30 تا 35 سال انجام شد، در آن مطالعه نمونه هایی از بافت چربی افراد شرکت کننده قبل، حین و بعد از رژیم غذایی گرفته و بررسی شدند. اکنون، محققان بیش از 13 سال پس از نمونه گیریهای اولیه، با همان زنان جهت بررسی های بعدی تماس گرفته و نمونه برداریها و آزمایشات دیگری را بر روی آنها انجام دادند.

دکتر Rydén ، گفت: یافته های ما اولین اطلاعات در مورد تغییرات در بافت چربی را که با سن بیولوژیکی در انسان کنترل می شود، ارائه داد. ما دریافتیم که لیپولیز در بافت چربی با گذشت زمان و افزایش سن کاهش می یابد. همچنین به نظر می رسد این تغییرات مستقل از یائسگی یا بارداری هستند. آنها صرفاً نتیجه ی پیری هستند.

تجزیه چربی ها بر عملکرد بدن تأثیر می گذارد

سرعت پایین لیپولیز می تواند به افزایش وزن و تجمع چربی در بافت های دیگر منجر شود. به عنوان مثال، تصلب شرایین یا آترواسکلروز می تواند یک نتیجه از این روند باشد، همچنین تغییر در توانایی بدن در مقابله با سرما و گرسنگی نتیجه ی دیگر آن است. نتایج این تحقیق همچنین از نظر بهداشت عمومی با توجه به چاقی- که یک مشکل رو به رشد است و افراد را مستعد بسیاری از بیماری ها می کند-، جالب توجه است.

دکتر Niklas Mejhert ، نویسنده ارشد این مقاله گفت: زمانی تصور می شد که سلولهای چربی نسبتاً غیرفعال هستند، اما ما گمان می کنیم که بافت چربی یک ارگان فعال است و خیلی بیشتر از آنچه قبلاً تصور می شد، اعمالی را در بدن کنترل می کند، اگر ما بتوانیم تجمع چربی را به شیوه ای کنترل شده تر تنظیم کنیم، مزایای بزرگی را بدست خواهیم آورد.

برنامه ریزی برای مطالعات سلولی بیشتر

نتایج این تحقیق توضیح می دهد که چرا تاثیرات بافت چربی و لیپولیز با افزایش سن کاهش می یابند، این موضوع توجه دانشمندان را برای یافتن روشهای درمانی آتی بمنظور بهبود عملکرد بافت چربی جلب کرده است.

دکترRydén ، ادامه می دهد: ما اکنون قصد داریم تاثیر سن را بر سلولهای مختلف در بافت چربی بررسی کنیم. این خصوصاً در مورد سلولهای بنیادی جالب توجه است زیرا این سلولها توانایی منحصر به فرد و مهمی در تجدید خود و ترمیم جراحات دارند. این چیزی است كه ما مایل به پیگیری آن هستیم.

منبع:

Cell Metabolism. doi.org/10.1016/j.cmet.2020.06.007.

https://www.news-medical.net/news/20200625/Study-provides-novel-insights-into-how-fat-cells-reduce-lipid-metabolism-with